Robotić WALL-E se nalazi na deponiji smeća koja je prikazana u obliku matrice dimenzijen x m. Kako je jedna od karakteristika deponija neurednost, neka polja su nepodesna zakretanje, tako da WALL-E ne može prelaziti preko njih.WALL-E-u je dosadno pa je rešio da se malo poigra. Naime, zadaje sebi niz d prirodnihbrojeva dužine k koji označavaju broj koraka. Robotić može sa polja u matrici da se krećeu četiri pravca: gore, dole, levo i desno. U i-tom trenutku WALL-E mora da napravi d[i]koraka u jednom od četiri pravaca. Naravno, u toku tih d[i] koraka WALL-E ne sme prećipreko polja na kojima je zabranjeno kretanje.WALL-E-ja zanima na koliko različitih polja može biti u k-tom trenutku ukoliko kretanje započinje sa startnog polja (startX, startY).

Ulaz:

(Ulazni podaci se učitavaju sa standardnog ulaza) U prvom redu nalaze se četiriprirodna broja n, m, startX i startY (1 ≤ n,m ≤ 200, 1 ≤ startX ≤ n, 1 ≤ startY ≤ m) kojipredstavljaju dimenzije matrice i koordinate startnog polja. Narednih n redova sadrže pom brojeva 1 ili 0, koji opisuju polja matrice: 0 označava da se preko polja može preći, a 1označava polje na kome je zabranjeno kretanje.U (n + 2)-om redu se nalazi prirodni broj k (1 ≤ k ≤ 200) koji označava dužinu niza d.Naredni red sadrži k prirodnih brojeva odvojenih po jednim znakom razmaka koji označavajuelemente niza d.

Izlaz:

(Izlazni podaci se ispisuju na standardni izlaz) U prvom i jedinom reduispisati jedan prirodan broj koji predstavlja broj različitih polja na kojima WALL-Emože da bude u k-tom trenutku.

Primer:

3 3 1 1
0 1 0
0 0 0
0 0 0
3
1 2 1

3

Objašnjenje.

WALL-E može završiti na poljima sa koordinatama (1, 3), (2, 2) i (3, 3). Navedenekrajnje pozicije kao i putanje kojima dolazi do njih su prikazani na slici.